Je kent het vast wel, het oeroude mood board. Knippen, plakken, tekenen om op basis daarvan keuzes te maken. Een manifestatiebord is niks anders. Je bladert door magazines en knipt of scheurt de afbeeldingen en teksten uit die je aanspreken. De een plakt gelijk en de ander verzamelt eerst, allebei is goed het is immers jouw bord.

Gisteravond had ik ineens een briljant idee en hoewel ik vanochtend eigenlijk van alles moest doen kon ik niet anders dan aan de slag gaan met een nieuw manifestatiebord. Ik wilde mijn gevoel visueel maken zodat het gaat leven. Bij manifesteren ga je er van uit dat je krijgt wat je uitzendt. Zit je laag in je energie en voel je je rot, grote kans dat er meer narigheid op je pad komt die dag. echter wanneer je hoog in je energie zit, je als het ware straalt, dan zul je zien dat je ook mooie dingen aantrekt. Wanneer je naar iemand lacht krijg je in 99% van de gevallen een glimlach terug, ja toch? Met een manifestatiebord ga je dus alvast in de energie zitten van dat wat je voor ogen hebt. Hoe ziet het er uit, wat voel je je wanneer het al zo is, hoe is de omgeving etc. Probeer zoveel mogelijk plaatjes bij elkaar te zoeken die jouw dat gevoel geven waar je zo naar verlangt. Plak ze op een stuk karton of papier en zet het op een plek waar je er iedere dag naar kunt kijken. Zolang jij die energie vasthoudt en het beeld voor ogen hebt waar je naar toe wilt zul je zien dat er dingen op je pad komen.

Je hoeft niet bezig te zijn met ‘hoe’ je je doel behaald, dat mag je helemaal los laten. Heel eerlijk moet ik je bekennen dat ik dat nog steeds lastig vind. Ik ga vaak genoeg weer ineens ergens aan trekken of de onzekerheid slaat weer toe en dan gaat het even wat stroever. Het leuke is dat ik het steeds eerder door heb en dat wanneer ik het ‘hoe’ los laat en erop vertrouw dat het goed komt, er ineens weer iets gebeurd wat me weer een stap dichterbij mijn doel brengt. Voorbeeldje, ik wilde al een hele poos een stilte retraite doen (hier zal ik later nog een blog over schrijven) en iedere keer wanneer ik me er voor inschreef zette ik de datum in mijn agenda met daar achter een groot vraagteken. Ik wist namelijk niet of ik wel ingeloot zou worden. Toen ik me hier bewust van werd heb ik, toen ik me begin jaar weer inschreef, de datum in mijn agenda gezet met in plaat van een vraagteken een uitroep teken. Vipassana! En wat denk je? Na 2 jaar proberen werd ik ingeloot! Bizar toch!

Nu lijkt het net alsof je gewoon een beetje gaat knippen en plakken, dan achterover gaat hangen en alles vanzelf gaat, maar dat is natuurlijk ook niet waar. Voor niets gaat de zon op. Je moet wel in actie komen, reageren op dat wat zich aandient. Er komen kansen en mensen op je pad en dát is wat manifesteren is, je trekt dat aan wat je verder brengt. Dichter bij je doel, je droom of purpose.

Lijkt het je leuk om hier een keer mee aan de slag te gaan? Alleen, met een of meerdere vriendinnen of een groepje collega’s? Laat het me weten, er is van alles mogelijk!